En Zor Kısım

      Meğersem en zor kısımdaymışım. Kaç defa kavga ettiysek hatta nişan bile attıysak iletişimimiz hiç kesilmemişti ve şu an kesildi. Bir eşşeklik ettim sarhoşken ve kesildi. Dayanamadım sesini duymak istedim belki barışırız diyordum olmadı. Diyebilirsin ki barışmak istesen barışırdın doğru da gülüm ben de barışmak istese ne istediğimi biliyor diye düşünüyordum. Olayları hepsini bir kenara bırak benim annemi bile kabul etmedin. Bana o güveni verseydin senden emin olabilseydim ben şu an zorla saçından sürükler(mecazi tabi) getirirdim. Çok şey istemiyordum be. Sana çok güzel bir hayat yaşatacaktım sen o hayattaki zorlukları gördün hep. Sen de haklısın. Sonuçta herkesin evlilikten beklentisi farklı. Benden çok daha iyisini üstelik benim zorluklarıma sahip olmayan birni buulursun belki. İnşallah bulursun. Bunu kalben söylüyorum. Mutlu ol yeter. Gece gündüz seni düşünmekten bitap düştüm çünkü.

    Neyse sonuçta o artık yok. Beni engelledi. Kaç defa aradım mesaj çektim facebook twitterdan mesaj çektim nafile. Fazla zorlayıp taciz etmenin de manası yok. Hem benim de bir gururum var. Bu sefer son artık aramayacagım. Hep aramadım aramadım belki o beni arar belki pişmanlık vardır diye ama onda hep gurur. Sonra dayanamayıp arıyordum aradıktan sonra da Allah var karşımda çok istekli çok sıcak bir insan buluyordum. Ama aynı zamanda değişmeyen ve benden istekleri de değişmeyen bir insan. Peki annen bizde kalsa nasıl olacaktı peki ne kadar kalacaktı soruları ama verilmeyen cevaplar. istanbula hemen götürmeye çalışmalar ailemden köşe bucak kaçmak istemeler korkmalar. Çok korkuyordu. Haklı olduğu sebepler vardı ama abartıyordu. Bu süreçte iyice anladım ki kadınla erkeğin kafası hakketen farklı çalışıyor. Konuşuyor konuşuyor ama ilerleme kaydedemiyorduk.

    Tekrardan olayları yazmanın manası yok artık geçti. Gerçi nereye geçti nerdeyse 4 ay oldu ayrıldık hala sanki ayrılmamışız. Kalbim paramparça günlük. Keşke hiç bulaşmasaydım diyorum bir yandan bir yandan da o güzelim ilişkiyi yaşadım. Zaten o kadar güzel olmasaydı şimdi bu kadar yıkıcı da olmazdı. İşin en zor kısmı dedim ya işin en zor kısmı bu kadar artık bir olduğunuz bir insanın artık hiç bir şeyin olmaması artık onu canlı canlı gömmek zorunda kalmak. Aslında kendimizi gömüyoruz da neyse. Neyse neyse neyse.