SON YAZI

      Bu son yazım günlük. Blogsun ama benim için günlük formatındasın. Varlığını bir ben biliyorum bir o. Onun da baktığı yok. Nasıl dayanabiliyor bilmiyorum. Ben olsam on defaya bakmıştım yorum yazmıştım aramıştım. Okuyor ve haberim yoksa gene bilmiyorum. Ondaki irade mi öfke mi inat mı nefret mi her neyse şapka çıkartırım. Neyse sonuç olarak burda senle ben bizbizeyiz. Kuş uçmaz kervan geçmez internetin bu köşesinde dertleşiyoruz. Daha doğrusu adaya düşmüş tom hanks misali(bütün filmlerini çok severim) deli gibi kendi kendime konuşuyorum. Bu siteyi böyle bırakacağım. 2 yıl 3 yıl sonra mı okur kendi bilir. Biliyorum ki okuyacak. Ha o zaman bir işe yarar mı sanmıyorum, sanmıyorum da hani diyorlar ya bunlar da tarihe not olsun. Dursun ya.

      Bu son yazı spontaneous man. Kaç aydır gönül dünyam huzurlu bir gece geçirmedi, kaç aydır kafamı rahat yastığa koyamadım. Kaç defa ağladım bilmiyorum. Kaç defa deli gibi araba sürdüm kaç defa müziklerini dinledim. Ama ne kadar bilmese yada görmek istemese de taşıdığım gönül camdan. Çatlaya çatlaya bir hal oldu kırılıp dağılmasından korkuyorum. Artık son günlük. Hayat bu her şey istediğimiz gibi olmuyor. Olmak zorunda da değil. Bunu kabullenmeliyiz. Biraz ben de medeni olmalıyım. Kendine iyi bak günlük artık yazmayacağım. Ama korkma gene sana uğrayacağım. Bu şarkı da burda dursun: http://www.youtube.com/watch?v=5JO8_Kz_MwM